ಕನಸೂರು Blog

ಭಾನುವಾರ,  ನಾನು ಮತ್ತು ರಾಮು ನಡೆದಾಡುವ ಗಟ್ಟಿಬಿಲ್ಲೆ(portable harddisk ) ತರಲು ಎಸ್ -ಪಿ ರಸ್ತೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆವು. ನಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ರಾಮುಗೆ, 'ಚೋರ್ ಬಜಾರ್' ನೋಡುವ, ಹಂಬಲ ಉಂಟಾಯಿತು. ಸಂಡೆ ಕಳ್ಳರ ಸಂತೆಗೆ ಭೆಟ್ಟಿ ಕೊಡಬೇಕೆಂಬುದು ಅವನ ಬಹುದಿನದ ಆಸೆ. ಕೃಷ್ಣರಾಜ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಸುತ್ತ-ಮುತ್ತ ಎಲ್ಲೋ ಇದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಗೂಗಲ್ ನಲ್ಲಿ ಪತ್ತೆ ಮಾಡಿ, ಚೋರ್ ಬಜಾರು ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಹೊರಟೆವು.  ಸಿಕ್ಕ ಸಿಕ್ಕವರಿಗೆ ಅಡ್ರೆಸ್ ಕೇಳುವುದು ಕೂಡ ಮುಜುಗರದ ಸಂಗತಿಯಾಗಿತ್ತು. ಯಾಕಂದ್ರೆ, ಮಹಾತ್ಮ ಗಾಂಧಿ ಸರ್ಕಲ್ಲು ಎಲ್ಲಿದೆ; ಕೆಂಪೇಗೌಡ ನಗರ ಎಲ್ಲಿದೆ; ಅನ್ನೋದನ್ನ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಕೇಳಬಹುದು. ಆದರೆ 'ಚೋರ್ ಬಜಾರು' ಅಂತ ಕೇಳೋದಾದರು ಹೆಂಗೆ? ನಾವು ಮೆತ್ತಗೆ 'ಇಲ್ಲಿ ಚೋರ್ ಬಜಾರಿಗೆ ಯಾವ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗಬೇಕು. ?' ಅಂತ ಕೇಳಿದಾಗ, ಕೆಲವರು ಅಡ್ರೆಸ್ಸು ಹೇಳುವ ಔದಾರ್ಯ ತೋರದಿದ್ದರೂ; ಬೇಜಾನ್ ಗುರಾಯಿಸಿದರು. 'ಗೊತ್ತಿದ್ರೆ ಗೊತ್ತು ಅನ್ನಿ, ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನಿ. ಅದುಕ್ಯಾಕೆ ಹಂಗೆ ಲುಕ್ ಕೊಡ್ತೀರ' ಅಂತ ಹೇಳಬೇಕೆನಿಸುತ್ತಿತ್ತು.  ಅಪರಿಚಿತ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ, ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ವಿಷಯದ ಮಾಹಿತಿ ಪಡೆಯಲು ಒಂದು ಛೋಟಾ ಟೀ ಮೊರೆ ಹೋಗಬೇಕಾಯಿತು. ಇದು ನಮ್ಮ ಹಳೆಯ ಫಾರ್ಮುಲ. ' ಎ ಲಾಟ್ ಕೆನ್ ಹ್ಯಾಪನ್ ಓವರ್ ಎ ಛೋಟಾ ಟೀ '. ತನ್ನ ಕ್ಯಾಂಟೀನಲ್ಲಿ ಟೀ ಕುಡಿಯುತ್ತಿರುವುದರ ಮರ್ಜಿಗಾದರು ಓನರು

ಚಕ್ಲಿಹೊಳೆ ನೋಡೋದಕ್ಕೆ ಅಂತ ಹೊರಟಿದ್ದೆ. ರಾಮು ' ತಾನು ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕಾಗಿಯೂ, ಅಲ್ಲಿವರೆಗೂ ಡ್ರಾಪ್ ಕೊಟ್ಟು ಹೋಗುವಂತೆಯೂ ' ಕೇಳಿದ. 'ಸರಿ ನಡೆಯಪ್ಪಾ ' ಅಂದೆ. 'ಬರೋದು ಬಂದಿದ್ದೀಯ. ಪೂಜೆ ಟೈಮು,ಒಳಕ್ ಬಂದು ಹೋಗು' ಅಂದ. ಉದ್ದದ ಸಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಕಾಯುವುದಾದರೆ ಹೊರಗಿಂದಲೇ ಉದ್ದಂಡ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿ ಹೊರಟು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ದೇವರು ಕೂಡ, ಫ್ರೀ ಆಗಿ ಇದ್ದಿದ್ದರಿಂದ ನನ್ನದೇನು ಅಭ್ಯಂತರ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅದು ಗಣಪತಿ ದೇವಸ್ಥಾನ. ಒಂದು ದಿನದ ಹಿಂದೆಯಷ್ಟೇ ಮದುವೆಯಾಗಿದ ರಾಮುವಿನ ಸ್ನೇಹಿತನಿಗೆ, ಅಂದ್ರೆ ನವ ದಂಪತಿಗಳಿಗೆ 'ಶ್ರೀ ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ' ಕಥೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಸಾಕಷ್ಟು ಭಕ್ತ ಸಮೂಹ ಭಕ್ತಿರಸದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದರು. ದೇವರಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿ, ತೀರ್ಥ ಕುಡಿದು ಮೂರು ಸುತ್ತು ಹಾಕಿ ಹೊರಡಲು ಅನುವಾದೆ. ರಾಮು - 'ಕಥೆಯ ಕೊನೆಯ ಭಾಗದಲ್ಲಿದೀವಿ, ಅನ್ಸತ್ತೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು; ಕೂತು; ಕೇಳಿ ಪ್ರಸಾದ ತಗೋಂಡು ಹೊಗಿವಂತೆ. ನಾನು ನಿನಗೆ ಸಂಜೆ-ಮೇಲೆ ಸಿಗ್ತೇನೆ' ಅಂದ. ಕಥೆ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ಪ್ರಸಾದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕೊಡುವ ರವೆ ಉಂಡೆಯಂತದ್ದು ಅಲ್ಲೇ ಇತ್ತು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ ಹೋಗುವ ಮನಸ್ಸಾಗಲಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಮನೆಗಳಲ್ಲೂ ವೆರೈಟಿಯಾಗಿ ರವೆ ಉಂಡೆ ಮಾಡುವರು. ಆದರೆ ದೇವಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ ಕೊಡುವ ಪ್ರಸಾದದ ರುಚಿಯೇ ಬೇರೆ. ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ನಮ್ಮ ರೂಮಿನ ಬಳಿ ಇದ್ದ ಗಣಪತಿ ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಸ

ಅದೊಂದು ಗೋವಾದ ಪ್ರೈವೇಟ್ ಬೀಚು. ಮಲೈಮಾ!! ಕಂಪನಿಯಿಂದ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳೆಲ್ಲಾ ಮೂರು ದಿನಗಳ ಪ್ರವಾಸಕ್ಕೆಂದು ಹೋಗಿದ್ದರು. ಗೆಳೆಯರ ಗುಂಪು ನೀರಿಗಿಳಿದು ಆಡುತ್ತಿದ್ದರು!! ಅಲೆಯಿಂದ ದೂರದಲ್ಲಿ... ಮರಳಿನ ದಿಬ್ಬದ ಮೇಲೆ ಗೂಡು ಕಟ್ಟುತ್ತಾ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಕುಳಿತಿದ್ದಳು ರಾಧ. ನೀರಿನಿಂದ ಹೊರ ಬಂದು ವಿನೋದ, ರಾಧಾಳ ಬಳಿ ಕುಳಿತ. 'ಏನಿದು ತಾಜಾ ಮಹಲ!! ಅಥವಾ ರಾಧ ಮಂಟಪಾನ..?' ಅವಳು ಕಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದ ಗೂಡಿಗೆ ಹಿಂಬದಿಯಿಂದ ತೂತು ಕೊರೆಯುತ್ತಾ ಕೇಳಿದ. ' ಎರಡೂ ಅಲ್ಲ!! ' ಎನ್ನುತ್ತಾ ಮೆತ್ತಗೆ ಕೈ ಹೊರ ತೆಗೆದಳು. ಗೂಡು ಬೀಳಲಿಲ್ಲ. 'ವಿನು!! ಒಂದು ವಾಕ್ ಹೋಗಿ ಬರೋಣ .... ಬಂದು ಹೋಗೋ ಅಲೆಗಳ ಹಸಿ ಮರಳಿನ ಮೇಲೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತು ಬಿಡುತ್ತಾ ನಡೆಯೋದು ಚೆನ್ನಾಗಿರತ್ತೆ' ಅಂದಳು. 'ಸುಂದರವಾದ ಹುಡುಗಿ!!, ಸೂರ್ಯಾಸ್ತ ಆಗೋ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ , ಸಮುದ್ರದ ದಡದಲ್ಲಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತು ಬಿಡೋದಕ್ಕೆ ಕರೆದರೆ!! ಬರಲ್ಲ ಅಂತ ಹ್ಯಾಗೆ ಹೇಳಲಿ. ನಡೆ ಹೋಗೋಣ!!!' ಅಂದ. ಇಬ್ಬರೂ ಎದ್ದು ಹೊರಟರು. ಎದುರಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಬಿಕಿನಿ ಸುಂದರಿಯನ್ನು ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ವಿನೋದನ ಕಾಲರ್ ಹಿಡಿದು ಜಗ್ಗಿ ಹೇಳಿದಳು ' ನೀನು ತುಂಬಾ ಕೆಟ್ಟು ಹೋಗ್ತಾ ಇದಿಯ ಕಣೋ!! ' . 'ಯಾಕೆ..? ನಾನೇನ್ ಮಾಡಿದೆ..?' ಎಂದ. 'ಹುಡುಗೀರನ್ನೇ ನೋಡದೆ ಇರೋನ ತರಹ.. ಆ ಅವಳನ್ನ ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನೋಡ್ತೀಯಲ್ಲ ಅದಕ್