ಚೋರ್ ಬಜಾರ್ ; ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಕಾಳಸಂತೆ

ಭಾನುವಾರ,  ನಾನು ಮತ್ತು ರಾಮು ನಡೆದಾಡುವ ಗಟ್ಟಿಬಿಲ್ಲೆ(portable harddisk ) ತರಲು ಎಸ್ -ಪಿ ರಸ್ತೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆವು. ನಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ರಾಮುಗೆ, 'ಚೋರ್ ಬಜಾರ್' ನೋಡುವ, ಹಂಬಲ ಉಂಟಾಯಿತು. ಸಂಡೆ ಕಳ್ಳರ ಸಂತೆಗೆ ಭೆಟ್ಟಿ ಕೊಡಬೇಕೆಂಬುದು ಅವನ ಬಹುದಿನದ ಆಸೆ. ಕೃಷ್ಣರಾಜ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಸುತ್ತ-ಮುತ್ತ ಎಲ್ಲೋ ಇದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಗೂಗಲ್ ನಲ್ಲಿ ಪತ್ತೆ ಮಾಡಿ, ಚೋರ್ ಬಜಾರು ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಹೊರಟೆವು. 


ಸಿಕ್ಕ ಸಿಕ್ಕವರಿಗೆ ಅಡ್ರೆಸ್ ಕೇಳುವುದು ಕೂಡ ಮುಜುಗರದ ಸಂಗತಿಯಾಗಿತ್ತು. ಯಾಕಂದ್ರೆ, ಮಹಾತ್ಮ ಗಾಂಧಿ ಸರ್ಕಲ್ಲು ಎಲ್ಲಿದೆ; ಕೆಂಪೇಗೌಡ ನಗರ ಎಲ್ಲಿದೆ; ಅನ್ನೋದನ್ನ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಕೇಳಬಹುದು. ಆದರೆ 'ಚೋರ್ ಬಜಾರು' ಅಂತ ಕೇಳೋದಾದರು ಹೆಂಗೆ? ನಾವು ಮೆತ್ತಗೆ 'ಇಲ್ಲಿ ಚೋರ್ ಬಜಾರಿಗೆ ಯಾವ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗಬೇಕು. ?' ಅಂತ ಕೇಳಿದಾಗ, ಕೆಲವರು ಅಡ್ರೆಸ್ಸು ಹೇಳುವ ಔದಾರ್ಯ ತೋರದಿದ್ದರೂ; ಬೇಜಾನ್ ಗುರಾಯಿಸಿದರು. 'ಗೊತ್ತಿದ್ರೆ ಗೊತ್ತು ಅನ್ನಿ, ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನಿ. ಅದುಕ್ಯಾಕೆ ಹಂಗೆ ಲುಕ್ ಕೊಡ್ತೀರ' ಅಂತ ಹೇಳಬೇಕೆನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. 

ಅಪರಿಚಿತ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ, ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ವಿಷಯದ ಮಾಹಿತಿ ಪಡೆಯಲು ಒಂದು ಛೋಟಾ ಟೀ ಮೊರೆ ಹೋಗಬೇಕಾಯಿತು. ಇದು ನಮ್ಮ ಹಳೆಯ ಫಾರ್ಮುಲ. ' ಎ ಲಾಟ್ ಕೆನ್ ಹ್ಯಾಪನ್ ಓವರ್ ಎ ಛೋಟಾ ಟೀ '. ತನ್ನ ಕ್ಯಾಂಟೀನಲ್ಲಿ ಟೀ ಕುಡಿಯುತ್ತಿರುವುದರ ಮರ್ಜಿಗಾದರು ಓನರು ಮನ ಬಿಚ್ಚುತ್ತಾನೆ. ಸುತ್ತಲಿರುವ ಸ್ಥಳೀಯರು ಧ್ವನಿಗೂಡಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಪುಟ್ಟದಾದ ಗೂಡು ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಚಹಾ ಮಾರುತ್ತಿದ್ದ ತಾತಪ್ಪನ ಬಳಿ ಟೀ ಪಡೆಯುತ್ತಾ ಕೇಳಿದೆ 'ಕಾಕ ಇಲ್ಲಿ 'ಚೋರ್ ಬಜಾರ್' ಅಂತ ಇದೀಯಲ್ಲ, ಎಲ್ಲಿ ಬರತ್ತೆ. ? ' ಅದಕ್ಕೆ ಸಾಹೇಬರು 'ಚೋರ್ ಬಜಾರ್; ಈ ರೋಡು ಇದಿಯಲ್ಲಾ. ಇದೇ ಚೋರ್ ಬಜಾರು' ಅಂದರು. ನನಗೂ ಶ್ಯಾನೆ ಕೋಪ ಬಂತು. ದಾರಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ಚೋರ್ ಬಜಾರಿನ ಬಗ್ಗೆ, ರಾಮು ತುಂಬಾನೆ ಬಿಲ್ದಪ್ಪು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ. ಆದ್ರೆ ಅಲ್ಲಿ ಕುರಿಮಂದೆಯಂತೆ ತುಂಬಿದ್ದ ಜನಗಳನ್ನ ಬಿಟ್ಟು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಮಾರಾಟ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಯಾವುದೇ ಕುರುಹುಗಳು ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ. 

'ಎಲ್ಲಿ ಕಾಕ ಏನೂ ಕಾಣಿಸ್ತಾನೆ ಇಲ್ಲ. ? ' ಕೇಳ್ದೆ. 'ಪೋಲೀಸ್ನೋರು ಹಿಂಗೆ ಬಂದಿದಾರಲ್ಲ, ಅದಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲ ಕ್ಲೋಸ್ ಆಗಿದೆ. ಅವರು ಹಂಗೆ ಹೋದ ತಕ್ಷಣ ಓಪನ್ ಆಗಿ ಬಿಡ್ತದೆ. ಅದು ಅವರವರ ಮಧ್ಯೆ ಇರೋ ಗೌರವ. ' ಅಂದ್ರು. ನಾವೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಕಾದೆವು. 

ಚೋರ್ ಬಜಾರು ಗಲ್ಲಿ ಗಲ್ಲಿಗಳಲ್ಲಿ ಮೆತ್ತಗೆ ಅನಾವರಣಗೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಹೋಯ್ತು. ಒಬ್ಬಾತ ಬೈಕಿನ ಮೇಲೆ ದೊಡ್ಡ ಬಾಕ್ಸು ಹೊತ್ತು ತಂದು ' ಐನೂರು ಐನೂರು ಐನೂರು ' ಎಂದು ಕಿರುಚ ತೊಡಗಿದ. ಜನ ಮುತ್ತಿಕೊಂಡರು. ಆ ಡಬ್ಬಿಯಲ್ಲಿ ಏನಿರಬಹುದು ಎಂದು ಅಣಕಿದೆವು. ವಿವಿಧತೆಯಲ್ಲಿ ಏಕತೆ ಎಂಬಂತೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಕಂಪನಿಗಳ ಮೊಬೈಲು ಫೋನುಗಳು(ಬಾಕ್ಸು ಪೀಸು) ಒಂದೇ ಡಬ್ಬಿಯಲ್ಲಿ ರಾರಾಜಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಕಲರ್ ಸೆಟ್ಟು, ಕ್ಯಾಮರ, ಎಮ್-ಪಿ-ತ್ರಿ ಎಲ್ಲವೂ ಇದೆ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದ. ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಅವನ ಡಬ್ಬಿ ಖಾಲಿಯಾಗಿ ಹೋಯ್ತು. ರಸ್ತೆಯುದ್ದಕ್ಕೂ ಇಂಪೋರ್ಟೆಡ್ ಬ್ರಾಂಡ್ ವಸ್ತುಗಳು ರಾರಾಜಿಸಿ, ಮಾಯಾವಾಗತೊಡಗಿದವು. ನಮ್ಮ ಭೇಟಿಯ ಮೂಲ ಉದ್ದೇಶ, ಶಾಪಿಂಗ್ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಕೆಟ್ಟ ಕುತೂಹಲ ಒಂದೇ.

'ಲೋ ಕಳ್ಳತನದ ಮಾಲು ಪರ್ಚೇಸ್ ಮಾಡಿದ್ರೆ, ಕಳ್ಳತನ ಸಪೋರ್ಟ್ ಮಾಡಿದ ಹಂಗ್ ಆಗುತ್ತೆ. ಬಂಡವಾಳ ಹಾಕಿ ಅಂಗಡಿ ಇಟ್ಟಿರೋನಿಗೆ ನಷ್ಟ ಆಗುತ್ತೆ. ? ' ಮಾಮೂಲಿ ಲೋಕೋದ್ಧಾರಕ ಆರ್ಗುಮೆಂಟ್ ಗೆ ತಯಾರಾದೆ. 

'ಇಲ್ಲಿರೋವೆಲ್ಲಾ. ಕೇವಲ ಅಂಗಡಿಯಿಂದ ಕದ್ದು ತಂದ ವಸ್ತುಗಳಾಗಲೀ ಅಥವಾ tax ಕಟ್ಟದೇ ಸ್ಮಗಲ್ ಮಾಡಿರೋ ಗೂಡ್ಸು ಅಲ್ಲ.'

+   ಹೊರದೇಶಗಳಿಂದ ಬರುವ, ಇಂಪೋರ್ಟೆಡ್ ವಸ್ತುಗಳನ್ನ, ಅಂಗಡಿಯ ಮಾಲೀಕನ ಕೈ ಸೇರುವುದರ ಒಳಗಾಗಿ ಹಡಗಿನಲ್ಲಿಯೇ ದೋಚ್ತಾರೆ. ಇದರಿಂದ ಇಲ್ಲಿಯ ಅಂಗಡಿಯವನಿಗೆ ಯಾವುದೇ ನಷ್ಟ ಇಲ್ಲ. ಯಾಕಂದ್ರೆ ಅದಿನ್ನು ಅವನ ಕೈ ಸೇರೇ ಇರೋದಿಲ್ಲ. 

+   ಹಾಗೆಯೇ ಆ ವಸ್ತುಗಳನ್ನ ತಯಾರು ಮಾಡಿ ಕಳಿಸಿದಂತ ಕಂಪನಿಗಳಿಗೂ ಕೂಡ ಯಾವುದೇ ನಷ್ಟ ಇಲ್ಲ. ಯಾಕಂದ್ರೆ ಶಿಪ್ಪಿಂಗ್ ಮಾಡುವಂತಹ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ವಸ್ತುಗಳ ಮೇಲೆ Theft-insurance ಇರತ್ತೆ. ಅಂದ್ರೆ ಅಕಸ್ಮಾತ್ ವಸ್ತುಗಳು ಕಳ್ಳತನ ಆದ್ರೆ, ಅದರ ಸಂಪೂರ್ಣ ನಷ್ಟವನ್ನ ವಿಮಾ(insurance) ಕಂಪನಿಯವರು ತುಂಬಿಕೊಡಬೇಕು. 

+   ಇನ್ನು ವಿಮಾ ಕಂಪನಿಯ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬರೋಣ. ಅವರಿಗೆ ಇದರಿಂದ ಏನಾದ್ರೂ ನಷ್ಟ ಆಗುತ್ತಾ. ? ಇಲ್ಲ. ಯಾಕಂದ್ರೆ theft risk factor ಅನಲೈಜ್ ಮಾಡಿನೇ ವಿಮಾ(insurance) ಕಂಪನಿಯವರು ತಮ್ಮ ಪಾಲಿಸಿ ಪ್ರೀಮಿಯಂ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿರ್ತಾರೆ. ' 

ಇಲ್ಲ, ಇಲ್ಲ. ಲೆಕ್ಕ ಸರಿ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ಸಿಗದೇ ಮಿಸ್ ಆಗಿದ್ದ, ಸ್ಲಾಕ್ ಹಣವನ್ನು ಮನದಲ್ಲಿಯೇ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಹಾಕಿ. ' insurance ಪ್ರೀಮಿಯಂ ತುಂಬುವ ವಿದೇಶಿ ತಯಾರಿಕಾ ಕಂಪನಿಗಳು, ಆ ಪ್ರೀಮಿಯಂ ಹಣವನ್ನು ತಾವು ತಯಾರಿಸುವಂತಹ ವಸ್ತುಗಳ ಯುನಿಟ್ ಕಾಸ್ಟಿನ ಜೊತೆಗೆ ಸೇರಿಸಿ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿರ್ತಾರೆ. ಹೌದಲ್ವಾ. ? ಹೌದು, ಅಂತಾದರೆ ಈ ಲೈಫ್-ಸೈಕಲ್ ನಲ್ಲಿ, ಕೊನೆಗೂ ಬಲಿಪಶು ಆಗೋದು ಒಬ್ಬ ಗ್ರಾಹಕ. ಅಂದ್ರೆ ನಾನು ನೀನು ಹೌದು ತಾನೇ. ? ' 

'ಹಾ. ಇರಬಹುದು. ಆದರೆ ಅದು 'mass distribute' ಆಗೋದ್ರಿಂದ, ನಮ್ಮ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಬರೋ ಪ್ರಮಾಣ ಕಮ್ಮಿ ಇರತ್ತೆ. ಅದೂ ಅಲ್ಲದೆ, ವಿದೇಶಿ ತಯಾರಿಕಾ ಕಂಪನಿ ಘಟಕಗಳು, ನಾವು ತಿಳಿದಿರೋ ರೀತಿ ಇನ್ನೋಸೆಂಟ್ ಇರೋದಿಲ್ಲ. ಎಷ್ಟೋ ಸಾರಿ insurance ಕಂಪನಿಗಳಿಗೆ ಮೋಸ ಮಾಡುವ ಸಲುವಾಗಿ, ತಾವೇ ಸ್ವತಃ ನಿಂತು, ತಮ್ಮದೇ ಸರಕುಗಳನ್ನು ಕಳ್ಳತನ ಮಾಡಿಸ್ತಾರೆ. ' ಅಂದ. 

'ಹಂಗಾದ್ರೆ ನಾವು ಚೋರ್ ಬಜಾರಲ್ಲಿ ಶಾಪಿಂಗ್ ಮಾಡೋದು ತಪ್ಪಲ್ಲ. ? ' 

'ಹೌದು ತಪ್ಪಲ್ಲ!! ಯಾರಾದ್ರು ಕಳ್ಳತನ ಮಾಡ್ಲಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ insurance ಕಂಪನಿಯವರಿಗೆ ಲಾಭ ಮಾಡಿ ಕೊಟ್ಟ ಹಂಗಾಗುತ್ತೆ. ಯಾರೋ ಕಳ್ಳತನ ಮಾಡಲೇಬೇಕು. ಯಾರಾದ್ರು ಅದನ್ನ ಕೊಂಡು ಕೊಳ್ಳಲೇಬೇಕು. ' ಅಂದ. 

'ಲೋ ರಾಮು, ತಪ್ಪನ್ನ ಸರಿ ಅಂತ ಸಾಧಿಸೋದಕ್ಕೆ, ನಿನ್ನ ಹತ್ರ ಯಾವಾಗಲೂ. ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೇ ಇರೋ ಸಂಗತಿಗಳು ಇರುತ್ವೆ. ? ' ಎಂದೆ. 

' ಯಾವುದೋ ತಪ್ಪು ಇದರಲ್ಲಿ ? ಕೊಂದವನಿಗೆ ಇಲ್ಲದೇ ಇರೋ ಚಿಂತೆ, ತಿಂದವನಿಗೆ ಯಾಕೆ. ? ಅಂತ. ಐಡಿಯಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಒಳ್ಳೆಯವರಾಗಿರಾಗಿದ್ದರೆ ಸಮಸ್ಯೆ ಇಲ್ಲ. ಆದ್ರೆ ಅಂತಹ ಸಮಾಜ ಇರೋದಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯ ಇದೆಯಾ. ? ಕಾರಣ ಇಲ್ಲದೆ, ಕರ್ಮ ಇಲ್ಲ. ಎಲ್ರಿಗೂ ಅವರದ್ದೇ ಕಾರಣಗಳಿರ್ತಾವೆ. ಆದರೆ ಅದು ವ್ಯಾಲಿಡ್ ಕಾರಣ ಅನ್ನೋದು, ಕರ್ಮ ಮಾಡಿದೋನು ಮಾತ್ರ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಂಬಿರ್ತಾನೆ. ' ಎಂದ. 

' ಚೋರ್ ಬಜಾರು ' ಸುತ್ತಾಡಿ ವಾಪಾಸು ಬರುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸಂಜೆಯಾಗಿತ್ತು. ಮನೆಯ ಹತ್ತಿರ ಪೈರೇಸಿ ಸಿಡಿ ಮಾರುತ್ತಿದ್ದ ಹುಡುಗನ ಬಳಿ ಹತ್ತು ರೂಪಾಯಿ ಮಾಮೂಲು ಪಡೆದು ಜೇಬಿಗಿಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಪೋಲೀಸಿನ ದಾರುಣ ಗೆಶ್ಚರ್ ನೋಡಿ. 

' actually ಇದರಲ್ಲೂ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ. ಪೈರೇಸಿ ನಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಒಂದು ಲಾಭ ಇದೆ. ಅಕಸ್ಮಾತ್ ಪೈರೇಟೆಡ್ ಸಿಡಿ ನಲ್ಲಿ ನೋಡಿದ ಸಿನಿಮಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದು. ನೋಡುವವನು ಅದನ್ನ ಇಷ್ಟ ಪಟ್ಟರೆ. ಆ ಚಿತ್ರದ ನಾಯಕನಿಗೆ, ನಿರ್ದೇಶಕನಿಗೆ ಮತ್ತು ತಾಂತ್ರಿಕ ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೊಸದೊಂದು ಪ್ರೇಕ್ಷಕ ವರ್ಗ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿರತ್ತೆ. ಅವರ ಮುಂದಿನ ಸಿನೆಮಾಗೋಸ್ಕರ ಆ ಪ್ರೇಕ್ಷಕ ವರ್ಗ ಕಾಯಬಹುದು. ಮಾಲು ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದರೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಮಾರ್ಕೇಟ್ ಯಾವುದಾದರೂ ಒಂದು ರೀತಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದೇ ಇರತ್ತೆ. '. ಅಂದ. 

ತಪ್ಪನ್ನು ತಪ್ಪೆಂದೇ ಮತ್ತು ಸರಿಯನ್ನು ಸರಿಯೆಂದೇ ನಂಬಿ ಬದುಕುವವರ ಮಧ್ಯೆ. ತಪ್ಪನ್ನು ಸರಿಯಂತಲೂ ಮತ್ತು ಸರಿಯನ್ನು ತಪ್ಪಂತಲೂ ಸಾಧಿಸುವ ಮತ್ತು ಸಮರ್ಥಿಸುವ ಜೀವಜಂತುಗಳ ಇದ್ದು, ಅವುಗಳ ನಡುವೆ, ನಾವು ಮತ್ತು ನೀವು ಇದೆಲ್ಲಾ ಸರಿಯಾ? ತಪ್ಪಾ? ಎನ್ನುವ ಕನ್-ಫ್ಯೂಷನ್ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿ ತಲೆ ಹಾಳಾದರೆ, ಯಾರನ್ನು ಹೊಣೆಯಾಗಿಸಬೇಕು ತಿಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ.

ಶ್ರೀ ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ ಕಥೆ

ಚಕ್ಲಿಹೊಳೆ ನೋಡೋದಕ್ಕೆ ಅಂತ ಹೊರಟಿದ್ದೆ. ರಾಮು ' ತಾನು ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕಾಗಿಯೂ,
ಅಲ್ಲಿವರೆಗೂ ಡ್ರಾಪ್ ಕೊಟ್ಟು ಹೋಗುವಂತೆಯೂ ' ಕೇಳಿದ. 'ಸರಿ ನಡೆಯಪ್ಪಾ ' ಅಂದೆ.

'ಬರೋದು ಬಂದಿದ್ದೀಯ. ಪೂಜೆ ಟೈಮು,ಒಳಕ್ ಬಂದು ಹೋಗು' ಅಂದ. ಉದ್ದದ ಸಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ನಿಂತು
ಕಾಯುವುದಾದರೆ ಹೊರಗಿಂದಲೇ ಉದ್ದಂಡ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿ ಹೊರಟು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ದೇವರು ಕೂಡ,
ಫ್ರೀ ಆಗಿ ಇದ್ದಿದ್ದರಿಂದ ನನ್ನದೇನು ಅಭ್ಯಂತರ ಇರಲಿಲ್ಲ.

ಅದು ಗಣಪತಿ ದೇವಸ್ಥಾನ. ಒಂದು ದಿನದ ಹಿಂದೆಯಷ್ಟೇ ಮದುವೆಯಾಗಿದ ರಾಮುವಿನ ಸ್ನೇಹಿತನಿಗೆ,
ಅಂದ್ರೆ ನವ ದಂಪತಿಗಳಿಗೆ 'ಶ್ರೀ ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ' ಕಥೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಸಾಕಷ್ಟು ಭಕ್ತ
ಸಮೂಹ ಭಕ್ತಿರಸದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದರು. ದೇವರಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿ, ತೀರ್ಥ ಕುಡಿದು ಮೂರು
ಸುತ್ತು ಹಾಕಿ ಹೊರಡಲು ಅನುವಾದೆ.

ರಾಮು - 'ಕಥೆಯ ಕೊನೆಯ ಭಾಗದಲ್ಲಿದೀವಿ, ಅನ್ಸತ್ತೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು; ಕೂತು; ಕೇಳಿ
ಪ್ರಸಾದ ತಗೋಂಡು ಹೊಗಿವಂತೆ. ನಾನು ನಿನಗೆ ಸಂಜೆ-ಮೇಲೆ ಸಿಗ್ತೇನೆ' ಅಂದ. ಕಥೆ ಮುಗಿದ
ಮೇಲೆ ಪ್ರಸಾದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕೊಡುವ ರವೆ ಉಂಡೆಯಂತದ್ದು ಅಲ್ಲೇ ಇತ್ತು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ
ಮೇಲೆ ಹೋಗುವ ಮನಸ್ಸಾಗಲಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಮನೆಗಳಲ್ಲೂ ವೆರೈಟಿಯಾಗಿ ರವೆ ಉಂಡೆ ಮಾಡುವರು.
ಆದರೆ ದೇವಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ ಕೊಡುವ ಪ್ರಸಾದದ ರುಚಿಯೇ ಬೇರೆ. ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ನಮ್ಮ
ರೂಮಿನ ಬಳಿ ಇದ್ದ ಗಣಪತಿ ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಸಂಕಷ್ಟಮಿ ಬರೋದನ್ನೇ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೆವು,
ಪುಳಿಹೊಗರೇ ತಿನ್ನೋದಕ್ಕೆ.

ಪುರೋಹಿತರು ಸಂಸ್ಕೃತ ಮತ್ತು ಕನ್ನಡ ಕಲೆಸಿಕೊಂಡು ಕಥೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಅದು
ಅರ್ಥವಾಗಲೀ; ಬಿಡಲಿ; ಕಥೆಯ ಸಾಲುಗಳು ತಮ್ಮ ಕಿವಿಗಳ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದರೆ ಸಾಕೆಂಬ ಕೃತಾರ್ಥ
ಭಾವದಲ್ಲಿ ಭಕ್ತರು ಮುಳುಗಿದ್ದರು. ಏನಾದರೂ ಅರ್ಥವಾಗಬಹುದಾ ಅಂತ ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು
ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿಯೇ ನನ್ನ ಏಕಾಗ್ರತೆ ಭಂಗವಾಗಿ ಹೋಯ್ತು.

ಅಲ್ಲಿ ನೇತು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದ ಫ್ಯಾನುಗಳ ಮೇಲೆ; ಟ್ಯೂಬ್ ಲೈಟುಗಳ ಮೇಲೆ; ಕಾಣಿಕೆ ಹುಂಡಿಗಳ
ಮೇಲೆ; ಬರೆದಿದ್ದಂತಹ ದಾನವಂತರ ಹೆಸರುಗಳು ಮತ್ತು ವಿಳಾಸವನ್ನು ಓದುತ್ತಾ ಹೋದೆ. ಎಲ್ಲಾ
ಮುಗಿದು ಹೋಯ್ತು. ಆದರೂ ಕಥೆ ಮುಗಿಯುವ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ. ಹೇಳೋರಿಗೆ ಮರ್ತೊಗಲ್ಲ,
ಕೇಳೋರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಲ್ಲ ಎಂಬಂತಿತ್ತು. ರವೆ ಉಂಡೆ ಪಾತ್ರೆ ನನ್ನನ್ನು ಹಿಡಿದು
ಕೂರಿಸಿತ್ತಾದರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ತಾಳ್ಮೆಯ ಕಟ್ಟೆಯೂ ಒಡೆದು ಹೋಯ್ತು. ರವೆ
ಉಂಡೆಯ ಮೇಲೊಂದು ತೀಕ್ಷ್ಣ ದೃಷ್ಟಿ ಬೀರಿ ಹೊರಡಲು ಅನುವಾದೆ.

ರಾಮು 'ಯಾಕೋ. ?' ಅಂತ ಕೇಳ್ದ. 'ನೀನು ಕೇಳಪ್ಪ ನಾನು ಹೋಗ್ತೇನೆ. ಚಕ್ಲಿ ಹೊಳೆ ನೋಡಬೇಕು
ನಾನು' ಅಂದೆ.

' ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ಹೋಗೋ ಹಂಗಿಲ್ಲ' ಅಂದ. ' ಯಾಕೋ. ? ' ಅಂದಿದ್ದಕ್ಕೆ ' ಕಥೆ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ
ಕೇಳುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋದರೆ, ಅವರಿಗೆ ಕೆಡುಕು ಉಂಟಾಗುತ್ತೆ. ಆ ಪಾಪ ಪರಿಹಾರ ಆಗಬೇಕು
ಅಂದ್ರೆ ನೀನು ಪುನಃ ಖುದ್ದಾಗಿ ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ ಕಥೆ ಹೇಳಿಸಬೇಕು. ' ಅಂತ ಚೋಕ್ ಕೊಟ್ಟ.
ನನಗೂ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಕೋಪ ಬಂತು.

' ಮೋಸ; ವಂಚನೆ; ಅನ್ಯಾಯ; ಮಿತ್ರದ್ರೋಹ; ನಾನೇನ್ ಕಥೆ ಕೇಳ್ತೇನೆ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ನ. ನನ್ನ
ಪಾಡಿಗೆ ನಾನು ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ಹಿಡ್ಕೊಂಡು ಬಂದು ಎಮೋಷನಲ್ ಬ್ಲಾಕ್-ಮೇಲ್ ಮಾಡ್ತೀಯ.
ಹೋಗಲೋ ನಾನು ಹೋಗ್ತೇನೆ. ' ಅಂದೆ.

'ನೋಡು ಚೇತು, ನನ್ನ ಮಾತು ಕೇಳು. ಹಠ ಮಾಡಬೇಡ. ಒಬ್ಬೊಬ್ಬನೇ ಅಲೀತ ಇರ್ತೀಯ. ಏನಾದ್ರೂ
ಹೆಚ್ಚು ಕಮ್ಮಿ ಆದ್ರೆ ಏನ್ ಕಥೆ. ? ಇನ್ನೊಂದ್ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿರು. ಕಥೆ ಮುಗಿದು
ಬಿಡತ್ತೆ' ಅಂದ.  ಏನೋ ಫ್ರೆಂಡು ಅಷ್ಟು ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡಿದ್ನಲ್ಲ ಅಂತ ಕೂತೆ. ನಿಜವಾಗಲು
ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ನನ್ನೊಳಗೆ ಅಳುಕು ಮೂಡಿತು. ಯಾವನಿಗೆ ಬೇಕು. ? ಈ ವಿಷಯ ಯೋಚನೆ
ಮಾಡ್ತಾ; ಹೋಗ್ತಾ ಹೋಗ್ತಾ ಏನಾದ್ರೂ ಅಪಘಾತ ಆಗಿ ಸತ್ತೋಗಿ ಬಿಟ್ರೆ, ಕೊನೆಗೆ ನನ್ನದು
ಒಂದು ಕಥೆ ಸೇರಿಸಿಬಿಡ್ತಾರೆ.

'ಅಲ್ಲೋ ಕಥೆ ಅರ್ಧಕ್ಕೆ  ಬಿಟ್ಟು ಎದ್ದು ಹೋದರೆ, ಆಕ್ಸಿಡೆಂಟು ಆಗುತ್ತೆ ಅಂತ ಯಾರಪ್ಪಾ
ನಿನಗೆ ಉಪದೇಶ ಮಾಡಿದ್ದು. ' ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ' ಅದು ಈ ಕಥೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಬರುತ್ತೆ
ಕಣೋ..ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಅಧ್ಯಾಯದಲ್ಲಿ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳ್ತಾರೆ. ಯಾರೋ ಒಬ್ಬ ಕಥೆ ಅರ್ಧಕ್ಕೆ
ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗ್ತಾನೆ. ಅವನಿಗೆ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಾನಾ ಬಗೆಯ ಕಷ್ಟಗಳು ಮುತ್ತಿಕೊಳ್ತವೆ. ಆಗ
ಅವನು ಈ ಕಥೆಯನ್ನ ಪುನಃ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಓದಿಸಿದ ಮೇಲೆ ಪಾಪ ಪರಿಹಾರ ಆಗುತ್ತೆ. ಆನಂತರವೇ,
ಅವನು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸುಖ ಶಾಂತಿ ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ ಬಾಳ್ತಾನೆ. '

ರಾಮುವಿನ ಮಾತನ್ನೇ ನಂಬುವ ಹಾಗಿದ್ದರೆ, ಇದೆಂತಹ ದುರಂತ. ಎಂತಹಾ ಘೋರ ಅನ್ಯಾಯ;
ದೌರ್ಜನ್ಯ. ಪುರಾಣವನ್ನು, ತಿರುಚುತ್ತಾ ಬಂದಿರುವ ಶಾಸ್ತ್ರ ಪ್ರವೀಣ ಧರ್ಮಾಂದ ಪುರೋಹಿತರ
ಡಿಕ್ಷನರಿಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಎಂತೆತಹಾ ಕನ್ನಿಂಗ್ ಅಧ್ಯಾಯಗಳಿವೆ. ಎಲ್ಲಾ ಸೇರಿಕೊಂಡು,
ಸಹನಾಮೂರ್ತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು, ದೌರ್ಬಲ್ಯಗಳಿರುವ ಹುಲು ಮಾನವನ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಇಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಕಥೆ ಮುಗಿಯಿತು. ಈ ಕಥೆಯನ್ನು  ಕೇಳಿದವರು, ಲೈಫಲ್ಲಿ ಬೊಂಬಾಟಾಗಿ
ಇರ್ತಾರೆ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ದನ್ನ ಕೇಳಿ ಭಕ್ತರು ಪಾವನ ಆಗಿ ಹೋದರು. ನನಗಂತೂ ಕಬೀರನ
ಮುತ್ತಿನಂತಹ ದೋಹೆ ನೆನಪಾಯಿತು. 'ರಾಮ ರಾಮ ರಾಮ ಅಂದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಮುಕ್ತಿ ಸಿಗುವ
ಹಾಗಿದ್ದರೆ,  ಸಕ್ಕರೆ; ಸಕ್ಕರೆ; ಸಕ್ಕರೆ; ಅಂತ ಹೇಳಿ ಬಾಯಿ ಸಿಹಿ ಮಾಡ್ಕೋಳಿ '.
ರವೆಉಂಡೆಯಂತದ್ದನ್ನು ತಿಂದು ಬಾಯಿ ಸಿಹಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ವಿಶ್ವರೂಪ ದರ್ಶನ ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದ
ಭಗವಂತ ನಾರಾಯಣನಿಗೂ, ಗುಡಿಯೊಳಗೆ ಕೂತಿದ್ದ ಮುದ್ದಿನ ಗಣಪತಿಗೂ ಕೈ ಮುಗಿದು  'ದೇವರೇ
ವಿದ್ಯಾ ಬುದ್ದಿ ಕೊಡಪ್ಪಾ ' ಅಂತ ಕೇಳಿ ಹೊರ ಬಂದೆ. ನನ್ನ ಚಕ್ಲಿಹೊಳೆ ಪ್ರಯಾಣ ವಿಘ್ನ
ಇಲ್ಲದೇ ಮುಂದುವರೆಯಿತು.

ಕಪ್ಪು ಗುಲಾಬಿ

ಅದೊಂದು ಗೋವಾದ ಪ್ರೈವೇಟ್ ಬೀಚು.
ಮಲೈಮಾ!! ಕಂಪನಿಯಿಂದ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳೆಲ್ಲಾ ಮೂರು ದಿನಗಳ ಪ್ರವಾಸಕ್ಕೆಂದು ಹೋಗಿದ್ದರು.
ಗೆಳೆಯರ ಗುಂಪು ನೀರಿಗಿಳಿದು ಆಡುತ್ತಿದ್ದರು!!
ಅಲೆಯಿಂದ ದೂರದಲ್ಲಿ... ಮರಳಿನ ದಿಬ್ಬದ ಮೇಲೆ ಗೂಡು ಕಟ್ಟುತ್ತಾ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಕುಳಿತಿದ್ದಳು ರಾಧ.
ನೀರಿನಿಂದ ಹೊರ ಬಂದು ವಿನೋದ, ರಾಧಾಳ ಬಳಿ ಕುಳಿತ.
'ಏನಿದು ತಾಜಾ ಮಹಲ!! ಅಥವಾ ರಾಧ ಮಂಟಪಾನ..?' ಅವಳು ಕಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದ ಗೂಡಿಗೆ ಹಿಂಬದಿಯಿಂದ ತೂತು ಕೊರೆಯುತ್ತಾ ಕೇಳಿದ.

' ಎರಡೂ ಅಲ್ಲ!! ' ಎನ್ನುತ್ತಾ ಮೆತ್ತಗೆ ಕೈ ಹೊರ ತೆಗೆದಳು. ಗೂಡು ಬೀಳಲಿಲ್ಲ.

'ವಿನು!! ಒಂದು ವಾಕ್ ಹೋಗಿ ಬರೋಣ .... ಬಂದು ಹೋಗೋ ಅಲೆಗಳ ಹಸಿ ಮರಳಿನ ಮೇಲೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತು ಬಿಡುತ್ತಾ ನಡೆಯೋದು ಚೆನ್ನಾಗಿರತ್ತೆ' ಅಂದಳು.

'ಸುಂದರವಾದ ಹುಡುಗಿ!!, ಸೂರ್ಯಾಸ್ತ ಆಗೋ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ , ಸಮುದ್ರದ ದಡದಲ್ಲಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತು ಬಿಡೋದಕ್ಕೆ ಕರೆದರೆ!! ಬರಲ್ಲ ಅಂತ ಹ್ಯಾಗೆ ಹೇಳಲಿ. ನಡೆ ಹೋಗೋಣ!!!' ಅಂದ.

ಇಬ್ಬರೂ ಎದ್ದು ಹೊರಟರು.

ಎದುರಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಬಿಕಿನಿ ಸುಂದರಿಯನ್ನು ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ವಿನೋದನ ಕಾಲರ್ ಹಿಡಿದು ಜಗ್ಗಿ ಹೇಳಿದಳು
' ನೀನು ತುಂಬಾ ಕೆಟ್ಟು ಹೋಗ್ತಾ ಇದಿಯ ಕಣೋ!! ' .

'ಯಾಕೆ..? ನಾನೇನ್ ಮಾಡಿದೆ..?' ಎಂದ.

'ಹುಡುಗೀರನ್ನೇ ನೋಡದೆ ಇರೋನ ತರಹ.. ಆ ಅವಳನ್ನ ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನೋಡ್ತೀಯಲ್ಲ ಅದಕ್ಕೆ!!. ?' ಅವನ ತಲೆಗೆ ಮೊಟಕಿದಳು!!.

'ಅದಕ್ಕೇನೀಗ!! ಸುಂದರವಾಗಿರೋದು ವಸ್ತುನೆ ಆಗಲಿ, ಹುಡುಗಿನೆ ಆಗಲಿ!! ತನ್ಮಯತೆ ಇಂದ ನೋಡ್ತೇನೆ.
ಅದನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಅವರಿಗೆ ಗೊತ್ತೇ ಆಗದೆ ಇರೋ ಹಂಗೆ, ನೋಡಿಯು ನೋಡದಂಗೆ .. ನಿಮ್ಮ ತರ ಓರೆ-ಗಣ್ಣು ಮೋರೆ-ಗಣ್ಣು ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ನೋಡಕ್ ಬರಲ್ಲ!!'

'ನಾನೇನು ಹಂಗೆಲ್ಲ ನೋಡಲ್ಲ!!' ತಣ್ಣಗೆ ಹೇಳಿದಳು.

'ಜನರಲ್ ಆಗಿ ಹುಡುಗಿಯರ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳ್ದೆ!! ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಅಲ್ಲ.' ಎಂದ

' ನಿನಗೇನೊ ಗೊತ್ತು!! ಹುಡುಗೀರ ಬಗ್ಗೆ ಜನರಲ್ ಆಗಿ ಹೇಳೋದಕ್ಕೆ!! '

' ನನಗೇನೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಒಂದು ಸಂಶೋಧನೆ ಪ್ರಕಾರ ಹುಡುಗಿಯರಿಗೆ 'ವೀವಿಂಗ್ ಆಂಗಲ್' ಜಾಸ್ತಿ ಇದೆಯಂತೆ.
ನೂರ ಅರವತ್ತು ಡಿಗ್ರಿ ಕ್ಲಿಯರ್ ವಿಶನ್ ಇದ್ರೆ, ಇನ್ನು ನಲವತ್ತು ಡಿಗ್ರಿ ಪ್ಸೂಡೋ ಕವರೇಜ್ ಇರುತ್ತಂತೆ. ಹಿಂದೆ-ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಬರ್ತಾ ಇರೋರನ್ನ ಕೂಡ, ತಲೆ ತಿರುಗಿಸದೇ ಗಮನಿಸೋ, ಗುರುತು ಹಿಡಿಯೋ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಇರುತ್ತಂತೆ. ಅದಕ್ಕೆ ನೀವು ಯಾರನ್ನ ನೋಡಿದ್ರು , ಅದು ಅವರಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಲ್ಲ. '

'ಯಾವ ರೀಸರ್ಚು ಆ ತರಹ ಹೇಳಿದ್ದು.'

'ಬ್ಯಾಚುಲರ್ ಹುಡುಗರ ಲ್ಯಾಬಲ್ಲಿ ಇಂತಹ!! ಥೀಸಿಸ್ ಗಳು ತುಂಬಾನೆ!! ಪಬ್ಲಿಷ್ ಆಗ್ತಾ ಇರುತ್ವೆ. ಆದರೆ ಇಂತವನ್ನ ಯುನಿವರ್ಸಿಟಿಗಳು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳೋದಿಲ್ಲ .'

'ಎಲ್ಲಾ ಸುಳ್ಳು!! ಹಂಗೆಲ್ಲ ಏನೂ ಇಲ್ಲ. ನಿಮ್ಮ ಖುಷಿಗೆ!! ನೀವು ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ಅಂದ್ಕೊತೀರ!!. ಹುಡುಗಿ ನೋಡದೆ ಇದ್ದರೂ!! ನೋಡಿದ್ಲು ಅನ್ನೋ ಫೀಲ್ ಬೇಕಲ್ಲಾ.'

'ಇದು ತಪ್ಪು ಕಲ್ಪನೆ ಅಂತೀಯ..? ಎಲ್ಲಿ ಹಂಗಾದ್ರೆ!! ನೀನು ಮುಂದೆ ಹೋಗು. ನಾನು ಹಿಂದೆ ಹಿಂದೆ ಬರ್ತೇನೆ.... ಈಗಲೇ ಟೆಸ್ಟು ಮಾಡಿ ಸರ್ಟಿಫೈ ಮಾಡಿ ಬಿಡೋಣ.' ಅವಳ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಾ ಹೇಳಿದ.

'ಬೇಡಪ್ಪ!! ನೀನು ಜಗಮೊಂಡ.. ಅಕಸ್ಮಾತ್ ಸೋತ್ರೆ .. 'ನಿನಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಕಣ್ಣೇ ಕಾಣ್ಸಲ್ಲ' ಅಂತ ಹೇಳಿ ಹಾರಿಕೊಳ್ತಿಯ.' ಎಂದಳು.

ಇಬ್ಬರೂ ಸುಮ್ಮನಾದರು. ಆದರು ಅವಳು ತನ್ನ ಕಣ್ಣು ಗುಡ್ಡೆಗಳನ್ನು ಅಂಚಿಗೆ ದೂಡುತ್ತಾ ತನ್ನ ಭುಜದ ನೇರಕ್ಕೆ ಇರುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು.
ಅವಳ ಸೋಲದ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಅವನು ನಗಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ. ಮುಷ್ಠಿ ಬಿಗಿ ಮಾಡಿ ಅವನ ಬೆನ್ನಿನ ಮೇಲೊಂದು ಹೊಡೆದಳು.

" ತುಂಬಾ ವರುಷಗಳಿಂದ ಒಂದು ಗುಲಾಬಿ ಗಿಡ ಬೆಳೆಸ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ಮೊನ್ನೆ ಪುಟ್ಟದಾಗಿ ಒಂದು ಬಡ್ ನಿಂದ ಮೊಗ್ಗು ಬಂತು.
ಕೊನೆಗೂ ಒಂದು ಹೂವು ಬಿಡ್ತಲ್ಲಾ ಅಂತ ತುಂಬಾನೇ ಖುಷಿ ಆಯ್ತು!! ಆದರೆ ನನ್ನ ಹಣೆ ಬರಹ ಚೆನ್ನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಬಂದಿದ್ದು ಕೆಂಪು ಗುಲಾಬಿ ಅಲ್ಲ. ಕಪ್ಪು ಗುಲಾಬಿ." ವಿನೋದ ಹೇಳುತ್ತಾ ಹೋದ.

" ಕಪ್ಪು ಗುಲಾಬಿ ತುಂಬಾನೆ ಸ್ಪೆಷಲ್ ರೋಜ್ ಅಂತೆ. ಒಳ್ಳೇದಲ್ವಾ .." ಎಂದಳು.

" ಹಾ!! ಅದು ಸ್ಪೆಷಲ್!! ನಾನು ಬಯಸಿದ್ದು ಕಪ್ಪು ಗುಲಾಬಿ ಅಲ್ವಲ್ಲಾ..? " ಎಂದ.

ಅವಳಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಇಬ್ಬರ ಮಧ್ಯೆ ಮೌನ ಆವರಿಸಿತು.
ತಣ್ಣನೆಯ ಗಾಳಿ ಸುಯ್ಯೋ ಎಂದು ಬೀಸುತ್ತಿತ್ತು.
ಕೆಳಗಿಳಿದು ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಸೂರ್ಯ ಕಡಲು ಸಮೀಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ತನ್ನ ಕಿರಣಗಳ ಅಗಾಧ ಬಾಹುಗಳನ್ನು ಒಳಗೆ ಎಳೆದು ಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಕೆಂಪಗಾಗುತ್ತಿದ್ದ.

'ನಮ್ಮ ಮನೇಲಿ ನನ್ನ ಮದುವೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇದಾರೆ.' ಆವರಿಸಿದ್ದ ಮೌನಕ್ಕೊಂದು ಡಿ ಟಿ ಎಸ್ ಎಫೆಕ್ಟು ಕೊಟ್ಟು ಹೇಳಿದಳು.

'ಹೇಯ್ ಕಂಗ್ರಾಟ್ಸು!!' ಎಂದ. ಸೂರ್ಯ ಮುಳುಗುವ ಧಾವಂತದಲ್ಲಿದ್ದ.

'ನಂಗೆ ಈಗ್ಲೆ ಮದ್ವೆ ಬೇಡ ಅಂತ ಇದೀನಿ.ಆದರೆ ಇಬ್ಬರು ಹುಡುಗರು ಬಂದು ನೋಡ್ಕೊಂಡು ಹೋಗಿದಾರೆ.
ಫೇಸ್ ಬುಕ್ಕಲ್ಲಿ ಮುಖ ನೋಡಿ!! ಸೀದಾ ಮನೆಗೆ ಬಂದಿದ್ರು ಹೆಣ್ಣು ಕೇಳೋದಕ್ಕೆ.' ಎಂದಳು.

ಅದೊಂದು ಗೋವಾದ ಪ್ರೈವೇಟ್ ಬೀಚು. ಮಲೈಮಾ ಕಂಪನಿಯಿಂದ, ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳೆಲ್ಲಾ ಮೂರು ದಿನಗಳ
ಪ್ರವಾಸಕ್ಕೆಂದು ಹೋಗಿದ್ದರು. ಗೆಳೆಯರ ಗುಂಪು ನೀರಿಗಿಳಿದು ಆಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅಲೆಯಿಂದ
ದೂರದಲ್ಲಿ. ಮರಳಿನ ದಿಬ್ಬದ ಮೇಲೆ ಗೂಡು ಕಟ್ಟುತ್ತಾ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಕುಳಿತಿದ್ದಳು ರಾಧ.

ನೀರಿನಿಂದ ಹೊರ ಬಂದು ವಿನೋದ, ರಾಧಾಳ ಬಳಿ ಕುಳಿತ. ‘ಏನಿದು ತಾಜಾ ಮಹಲ ಅಥವಾ ರಾಧ
ಮಂಟಪಾನ. ?’ ಅವಳು ಕಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದ ಗೂಡಿಗೆ ಹಿಂಬದಿಯಿಂದ ತೂತು ಕೊರೆಯುತ್ತಾ ಕೇಳಿದ.

‘ ಎರಡೂ ಅಲ್ಲ ’ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಮೆತ್ತಗೆ ಕೈ ಹೊರ ತೆಗೆದಳು. ಗೂಡು ಬೀಳಲಿಲ್ಲ. ‘ವಿನು
ಒಂದು ವಾಕ್ ಹೋಗಿ ಬರೋಣ. ಬಂದು ಹೋಗೋ ಅಲೆಗಳ ಹಸಿ ಮರಳಿನ ಮೇಲೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತು
ಬಿಡುತ್ತಾ ನಡೆಯೋದು ಚೆನ್ನಾಗಿರತ್ತೆ’